Konie rasy konik polski
Są w typie kuca. Ich przodkami były tarpany (podobne do koni Przewalskiego), dlatego też koniki polskie cechują się dużą odpornością na choroby i niesprzyjające warunki środowiska w którym żyją. Są długowieczne, posiadają małe kopyta i twardy róg kopytowy, dzięki czemu mogą pracować niepodkute na twardym podłożu. Wyróżniają się również bardzo dobrym wykorzystaniem paszy. Koniki polskie są krępej, silnej budowy, w typie prymitywnym. Mierzą między 130 a 140cm w kłębie. Charakteryzują się myszatym umaszczeniem z czarna pręgą grzbietową. Występują również czarne pręgi na kończynach, a pręga łopatkowa występuje rzadko.
Szczególnymi cechami koników polskich są wytrzymałość i wytrwałość, dzięki czemu były często używane w transporcie. Ponadto są spokojne, pojętne i chętne do współpracy.
Obecnie głównymi miejscami ich hodowli w warunkach rezerwatowych jest Popielno, Roztoczański Park Narodowy, Biebrzański Park Narodowy oraz Stacja Doświadczalna w Stobnicy Uniwersytetu Rolniczego w Poznaniu. W warunkach stajennych są hodowane w Popielnie, Stadzie Ogierów Sieraków w Sierakowie oraz w Stadninie Koni Dobrzyniewo.